[J - อัศจรรย์ผีเสื้อมายา] carreauqueen vs. darklilit (complete)

พรืด เลือดกำเดาพุ่งเพราะอะไรน่ะ 55+
จบแบบน่ารัก ๆ อีกคู่แล้วสินะ

edit : เพิ่มเติมคอมเม้นท์สั้น ๆ

ชอบที่งานของทั้งคู่พัฒนาขึ้นในเทิร์นสองนะ owob

ควีน
จริง ๆ พี่ก็ไม่สันทัดสกรีน แต่ในส่วนของเทิร์นสองที่มีแปะสกรีนในบางจุดแบบนั้น มันทำให้รอบ ๆ ดูขาว ๆ โล่งไปเลย ลองแปะสกรีนสีอ่อนเพิ่มแล้วขูดสกรีนเอา (ตามฮาวทูพี่อัล) ก็ได้
หรือไปลองศึกษาฉากติดสกรีนเพิ่มเติมดูก็โอเค (พวกสกรีนบรรยากาศแบบดีเกรย์กับแพนโดร่าฮาร์ทก็ใช้ได้นะเออ)
สิ
งานของสิส่วนตัวพี่รู้สึกว่าน่าจะเล่นมุมเพิ่มดูนะ มันจะทำให้เห็นการเคลื่อนไหวมากขึ้น
กับอยากให้ระวังเรื่องน้ำหนักเส้น เห็นบางช่องฉากเส้นเข้มกว่าตัวละครจนทำให้ภาพกลืนไปก็มี

นอกนั้นเนื้อเรื่องทั้งคู่ก็โอเคนะ การจัดช่องดูมีลูกเล่นดี (แต่ของสิเห็นการจัดช่องบางอย่างคิดว่ายังปรับให้ดีขึ้นได้ หรือลองเพิ่มสกรีนดูก็น่าจะเหมาะเหมือนกัน)

อนึง ทั้งหมดเป็นเพียงความเห็นส่วนตัวนะ ติดหรือไม่พอใจตรงไหนบอกกันได้

สวัสดีครับ มาคอมเม้นต์และโหวตล่ะ
รอบนี้อาจจะเม้นต์กระชับสั้น ๆ หน่อยแต่ได้ประเด็นหลัก ๆ ครบแหละ ไม่ต้องห่วง
เม้นต์เสร็จครบกลายเป็นยาวที่สุดเท่าที่เคยเม้นต์มาซะงั้น


เริ่มรายคนเลยนะครับ



carreauqueen

- วาดตัวละครได้ผ่านในระดับพื้นฐานเป็นอย่างน้อยแล้ว สื่อใบหน้าเท่ ๆ ของตัวละครได้โอเคทีเดียว แต่รู้สึกว่ายังได้แต่หน้าเท่นะครับ ไม่รู้เพราะข้อมูลตัวละครเป็นแนวเก๊กเท่นิ่งกันหมดไหม แต่โดยรวมมันทำให้งานมันเหมือนงานโชว์เท่ และชวนเบื่อเมื่ออ่านไปนาน ๆ เหมือนกัน อ่านแล้วจะหลับไปกับตัวละคร
---ทางแก้ - ถึงเป็นตัวละครแนวเน้นเท่ ก็น่าจะยังมีมุมกล้องที่หลากหลายขึ้นอีกนิด การตัดฉากหรือคั่นรายการด้วยฉากนั้นช่วยไปบ้างแล้ว แต่อาจจะต้องเสริมเพิ่มด้วยส่วนแอคทีฟหรือปล่อยรั่วให้มีสีสันขึ้นอีกนิด (ไม่ได้บอกให้ตัวละครนิ่งมารั่ว แต่อยากให้ส่วนที่รั่วหรือแอคทีฟมันมีพลังมากกว่านี้)

- ฉากดูมีแววอลังล่ะ เห็นได้ถึงความตั้งใจในการเล่นมุมมอง เล่นจังหวะการนำเสนอ ตัดฉากบ้าง เปิดอลังบ้าง เล่นกับจังหวะของการ์ตูนได้เยอะทีเดียว ... แต่จะดีได้มากกว่านี้ ถ้าตัวภาพเองมันคุณภาพดีไปด้วย แบบว่าเสียดายในหลายดีเทล เช่นหลังคาอาคารที่เป็นสามเหลี่ยมหน้าจั่วเส้นเดี่ยว ๆ ไม่มีมิติไม่มีร่องรอยพื้นผิว (texture) เลย หรือเสากรีกที่ copy paste และมิติเส้นโค้งตรงหัวท้ายมันมากไปเลยดูเพี้ยน ๆ มันทำให้ความอลังที่ควรจะมีมันวูบไปอย่างน่าเสียดายครับ
- ถ้าตั้งใจจะมาสายเท่และอลัง สิ่งนี้ขาดไม่ได้ครับ เพราะเมื่อตัวละครออกแววเท่แล้ว แต่ฉากดับวูบแบบนี้ มันแอบกร่อยเหมือนกันครับ (จะต่างจากสายรั่วคือ คุณไม่มีความบันเทิงมาช่วยชูรสไว้ ถ้าส่วนที่อลังมันอลังไม่พอ มันก็ถือว่าพลาดครับ)
---ทางแก้ - อยากให้ทำการบ้านเกี่ยวกับการวาดฉากให้มากขึ้นกว่านี้อีกหน่อย อย่างน้อยเวลาวาดฉากที่ไม่เคยวาด ลองไปหาภาพอ้างอิงจากของจริงหน่อยก็ดี ตึกนี้ก็ใช่ว่าจะหายาก หาของกรีกเลยก็ได้ หรือภาพอิมเมจที่กรรมการให้มาแล้วก็น่าจะเพิ่มไอเดียให้มากขึ้น

- เทิร์น 3 ของคุณทำได้น่าสนใจและมีพลังขึ้น เท่ขึ้น ตัวละครวาดได้สวยงามขึ้น (แม้ว่าจะวูบไปอีกรอบกับสามเหลี่ยมหน้าจั่ว) ในหลาย ๆ ส่วนที่วาดมาทำให้เห็นว่าคุณก็ได้เรียนรู้จากการ์ตูนระดับมืออาชีพ (หรืออย่างน้อยก็โดจินที่วาดขายจริงจัง) อยู่ด้วย ถ่ายทอดการเน้นอารมณ์(และดราม่า)ได้ดีครับ
--- จะดีขึ้นได้อีกถ้า
1. ฝึกอนาโตมี่ให้แจ่มขึ้นอีก ... ต้องนี้ก็ผ่านแล้ว แต่น่าจะได้อีกนะ อย่างเช่นไม่รู้ตอนนี้หัวโตไปไหม หรือลองหาการวาดกล้ามเนื้อแขนขาข้อต่อต่าง ๆ เวลาวาดเต็มตัวให้ดูเท่ขึ้นอีก จะช่วยเสริมให้งานดูเต็มที่ขึ้น
2. เลือกใช้สกรีนโทนที่ไม่ทำร้ายงาน ... บางส่วนเม็ดดูใหญ่ไปทำให้งานดูหยาบครับ ลองเลือกแบบที่ลงตัวขึ้นดูครับ หรือที่จริงกรณีที่เป็นการ์ตูนโพสในเน็ตที่ไม่ต้องตีพิมพ์ การใช้โทนเทาเลยอาจจะดูดีกว่าครับ
3. อาจไม่เกี่ยวกับ cf นี้ แต่อยากให้คุณลองฝึกวาดตัวละครในอารมณ์อื่นที่นอกจากแนวเน้นเท่บ้าง มันจะทำให้คุณได้ลองอะไรใหม่ ๆ มากขึ้น รวมทั้งจะทำให้สิ่งเท่เดิม ๆ อัพเกรดขึ้นได้ครับ


-------------


(เดี๋ยวเม้นต์ต่อ กลัวหาย)

[strike]

ต่อล่ะ


darklilit

- คงต้องเม้นต์คนละแบบกับอีกคนนะ เพราะคุรมาสายเน้นฮา จะไปเม้นต์ให้วาดอลังมันก็ใช่ที่ แต่ทั้งนี้ไม่ได้หมายความว่าผมจะละเลยเรื่องงานภาพนะ เพราะนี่เป็นสิ่งหลักที่ผมจะพูดในตอนนี้เลยล่ะ แต่เป็นอีกรูปแบบครับ

- ปัญหาหลักของงานคุณในตอนนี้คือ งานดูยากมากครับ เหตุผลหลัก ๆ ไม่ได้เป็นเรื่องลายเส้น แต่เป็นเรื่องการเน้นน้ำหนักเส้นที่ผิดที่ผิดทางมากกว่า อาทิเช่น เส้นตัวละครน้ำหนักเท่ากันหมดเลย เท่ากับเอฟเฟคผีเสื้อรก ๆ เท่ากับลายเสื้อ แต่อันที่เน้นซะหนากับเป็นเส้นกรอบ ซ้ำร้ายยังไปเน้นเส้นสิ่งที่ออกนอกกรอบจนเด่นกว่าตัวละครจริง ๆ เสียอีก ... หากนี่คือไดอารี่หรือเฟรนชิปผมก็จะไม่ว่าอะไร แต่นี่เป็นคอมิคที่จะต้องอ่านกันยาว ๆ แบบนี้ทำให้ความอดทนในการอ่านมันหายไปได้เลยนะครับ
ทางแก้
1. เส้นกรอบหนาได้ แต่อาจไม่หนาเท่านี้ถ้าส่วนที่เหลือมันเส้นบาง ๆ หมด กรอบไม่ควรเด่นจนกลบงาน
2. กรณีที่ส่วนออกนอกกรอบ เช่นหูที่ยื่นออกมา ควรจะมีน้ำหนักเส้นเท่ากับส่วนที่อยู่ในกรอบ เพื่อให้เวลาดูจะได้อ่านได้ว่ามันคือสิ่งเดียวกัน ไม่ใช่หูที่ดันกรอบจนกรอบยื่นออกมาตามรูปหู
3. ส่วนที่ควรจะเน้นจริง ๆ น่าจะเป็นพวกภาพเต็มตัว อย่างเช่นช่องซ้ายในหน้าแรกสุดมากกว่า เน้นไว้จะได้ไม่ดูจมหายไปดังที่เป็นอยู่ตอนนี้

- ปัญหาอีกอย่างในเชิงการจัดวางภาพในคอมิคคือ งานคุณไม่มีพื้นที่ว่างให่้พักสายตาบ้างเลย งานมีแต่อะไรยุบยับเต็มจอไปหมด อย่างที่น้ำหนักเท่ากันหมดด้วย (ดังที่บอกไปแล้ว) ยิ่งอ่านก็ยิ่งอ่านสายตาจนพาลหมดแรงไปก่อนที่จะอ่านเนื้อหาจริงด้วยซ้ำ อย่างผีเสื้อที่ว่ามีมากจนบดบังทัศนวิสัย มันก็น่าจะมีวิธีการวาดที่ไม่รกสายตาคนอ่านมากกว่านี้ หรือแม้แต่การจัดวางข้อความและของอื่น ๆ ที่ไม่ใช่เหมือนหว่านลงไปจนเกลื่อนกลาดแบบนี้
ทางแก้
1. อย่าหว่านทุกอย่างลงในหน้ากระดาษอย่างเกลื่อนกลาดแบบนี้ น่าจะลองศึกษาเรื่องการเล่นกับ "ที่ว่าง" บ้าง ... สำหรับแนวเน้นฮานี่ก็ทำได้นะครับ ... อาทิเช่นการทิ้งนิ่งเงียบ การวาดตัวละครระยะไกลจนเกือบเป็นมดในการเล่นมุกบางแบบที่ให้เห็นความเคว้ง ยังเล่นได้อีกเยอะครับ ลองหาตัวอย่างดู
2. การวางผีเสื้อยังทำให้ดูดีมีชั้นเชิงได้มากกว่านี้ จากที่ตอนนี้ทำแค่เหมือนวอลเปเปอร์ลายผีเสื้อที่ลายห่างเท่ากันหมด ลองให้มีการจัดกลุ่มความถี่ความห่างที่หลากหลาย มีการเล่นมิติด้วยการทำให้ขนาดผีเสื้อต่างกัน (และเมื่อต่างกันก็ควรเล่นน้ำหนักกเส้นที่ต่างกันด้วย)
3. ของที่เป็นระยะไกลจริง ๆ เช่นฉากหลังหรือผีเสื้อที่ไกล ๆ ก็น่าจะให้เส้นเบา ๆ หรือเส้นเทา หรือเส้นปกติแต่มีการตัดขาวเป็นริ้ว ๆ บ้าง จะช่วยให้ส่วนที่เป็นฉากดูเบาลง และตัวละครจะได้เด่นขึ้น

- เรื่องการถมดำ ... อยากให้ไปแต่งสีภาพด้วยโฟโต้ชอปหรืออะไรสักอย่างให้มันดำสนิทกว่านี้ครับ ปล่อยให้มีร่องรอยแบบนี้งานจะดูหยาบลงอย่างน่าเสียดายครับ

- ตัวละครยังวาดดูหยาบ ๆ นะ ส่วน sd เราไม่ว่ากัน แต่พอเป็นตัวที่วาดเต็มตัว มันยังรู้สึกว่างานดูดรอป ๆ น่ะ เส้นและท่าทางยังดูแข็ง และมุมก็ดูซ้ำ ๆ แม้ว่าจะเอาดีในการวาดแนวเน้นฮา แต่ส่วนนี้ก็ยังเสริมได้นะครับ อย่าหยุดแค่เท่านี้ ลองพัฒนาต่อไป ควบคู่กับเรื่องพื้นฐานที่ผมบอกไปข้างต้นด้วย

-เทิร์นสุดท้ายที่เหมือนพี่น้องมาเจอกัน น่าจะทำให้ดูลื่นไหลนุ่มนวล(หรือแม้แต่มีพลัง)ได้มากกว่านี้นะครับ ทั้งที่น่าจะเป็นไฮไลต์ซึ้ง ๆ ก่อนจะรั่ว แต่มันกลับกลายว่าระดับเท่ากันหมดทั้งเรื่อง ทำให้งานของคุณขาดไคลแมกซ์หรือจุดสูงสุดของงานครับ (เหมือนวาดเล่นตลอดทั้งงาน)
ทางแก้
1. ลองศึกษาการวาดฉากเรื่องประมาณนี้จากงานนักเขียนอื่น ๆ ที่ทำออกมาได้ดีดู เพราะถ้าจะให้ผมตอบทุกอย่างคงเป็นไปไม่ได้ ของแบบนี้ความชอบส่วนบุคคล ... ลองดูตั้งแต่มุมกล้อง การจัดวาง การเว้นว่าง หรือแม้แต่อนาโตมี่ของท่าทางที่จะต้องใช้ ลองขยันกับการวาดให้ดีในส่วนที่จำเป็นต้องถึง แล้วงานคุณจำสำเร็จได้มากกว่านี้
2. การวางช่องควรทำให้ส่งเสริมตัวภาพ ไม่ใช่จำกัดภาพ ฉากที่ตัวละครทะยานขึ้นฟ้าก็ควรให้ที่ทางกับมันมากกว่านี้ อาทิหน้า 10-11 ที่มันควรจะเท่แต่กลายเป็นเหมือนบินไปได้แค่ 1 เมตรเลย เพราะกรอบที่อึดอัด และบีบที่สุดในหน้า 11 ซ้ายบน

- สำหรับคนอ่านแล้ว ส่วนที่ควรประทับใจที่สุดคือช่วงท้าย ๆ ที่จะต้องเอาคนดูให้อยู่หมัด แต่กลายเป็นว่าเหมือนคุณหมดแรงเอาดื้อ ๆ อย่างหน้า 13-14 ก็เหมือนแค่มีภาพมาเรียงกัน ช่องที่ว่างซื่อ ๆ การเน้นอารมณ์หายหมด ความเป็นช่องการ์ตูนหายเกลี้ยง มันเลยทำให้งานคุณเหมือนเป็นภาพวาดเล่นจนหยดสุดท้ายอย่างน่าเสียดาย

หากนี่เป็นงานวาดเล่นก็โอเค แต่นี่เป็น CF นี่คือการแข่งขัน และนี่เป็นช่องทางที่ผมจะช่วยแนะนำงานคุณ ผมเลยอาจดูใจร้าย(มาก)หน่อย ที่ไล่จี้รายจุดแบบนี้ แต่ทั้งนี้ผมก็อยากแนะนำและชี้ให้เห็นว่าจะพัฒนาจุดไหนได้บ้าง ตอนนี้อาจจะยังมีสิ่งที่ต้องพัฒนาอีกเยอะ แต่มันก็ไม่เกินกำลังครับ เพราะทุกคนล้วนต้องผ่านขั้นแรกครับ เพียงแต่ว่าใครจะเดินหน้าต่อครับ



สรุปคะแนน

carreauqueen - 4 คะแนน
darklilit - 1 คะแนน


ความจริงคู่นี้ก็เป็นอีกคู่ที่เขียนได้เข้ากันดีนะ
แต่เมื่อนี่เป็นการแข่งขัน ผมก็ขอให้ตามเนื้อผ้าครับ
(โดยการชั่งน้ำหนักคุณภาพแล้วแบ่งกันไป ถ้าให้แบบเต็มสิบคงจะเป็นอีกแบบครับ)

สุดท้ายนี้ขอเป็นกำลงใจในการพัฒนาต่อไปนะครับ

อูว พอเม้นท์ต่อกรรมการแล้วเม้นท์เราดูกระจิ๊ดริดเลย ฮาาาา


โหวตน้องควีน carreauqueen



carreauqueen
น้องควีน โดยส่วนตัวพี่ว่างานเราก็โอเคแล้วนะ อ่านเข้าใจง่ายมีสไตล์การเดินเรื่องเป็นของตัวเองดี
ในเทิร์นแรก วิหารเธอฮาจริง 2 ช่องแรกในหน้าแรกของเทิร์นแรก (จะแรกเยอะไปไหน) เราดูเหมือนใช้ฉากเป็น แต่หลังจากนั้นวิหารสมมาตรสุด ๆ กร้าก เรื่องฉากก็ต้องฝึกกันต่อไปเนาะ

อีกเรื่องคืออนาโตมี่ล่ะคุณน้อง โดยส่วนตัวพี่ว่าน้องเข้าใจสัดส่วนของมันอยู่แล้วล่ะ แต่บางทีการที่เราวาดในมุมมองอื่นเนี่ย อาจจะลองใช้วิธีเน้นสิ่งที่อยู่ใกล้สายตาที่สุดให้เข้มกว่าส่วนอื่น ๆ เพื่อให้งานไม่ดูเหมือนวาดเบี้ยวก็ได้นะ

เรื่องระยะสายตา ด้วย อย่างเทิร์น 3 ที่ไลแลคเห็นแรร์บั๊ก ... อยู่ใกล้ขนาดนั้นแล้ว มือเอื้อมไม่ถึงฮาไปมั้ยน้อง orz ในช่องที่มีหน้าไลแลคอันนั้นไม่ต้องมีผีเสื้อก็ได้นะ แค่ติดสกรีนโทนวิ้ง ๆ จากด้านขวาก็ดูครบองค์แล้วล่ะ
เวลาจะทเอฟเฟควิ้ง ๆ น้องลบตรงกลางของวงกลมทิ้งไปเลยให้เหลือแต่ขอบ ๆ ฟุ้ง ๆ จะดูวิ้งกว่าเน้อ (งงไว้ต่อหลังไมค์ กร้ากกก *โดนเตะ*)



darklilit
ส่วนของน้องสิ
เอิ่ม พี่ควรจะเริ่มจากตรงไหนล่ะ
เรื่องการแบ่งช่อง เห็นเทิร์นแรกของเราแล้วพี่งงมาก ว่าคุณน้องจะเล่นกรอบเฉียงหรือคุณน้องตีเส้นเบี้ยว หรือสแกนเบี้ยว orz ลักษณเส้นกรอบมันก็เป็นตัวนำสายตาของผู้อ่านได้เหมือนกันนะ และสิ่งที่ทำให้พี่งงกรอบของสิที่สุดคือการเน้นเส้นกรอบเวลามีการวาดทะลุกรอบ (งงคำนี้ไหม) คือถ้ามันจะเกินทะลุออกไปนอกกรอบ ก็ปล่อยมันทะลุไป ไม่ต้องไปลากดำ ๆ เน้นเพื่อจำให้รู้ว่ามันอยู่ในกรอบเดียวกันก็ได้
เรื่องสกรีนโทนนี่ พี่ก็ไม่สันทัด แต่เห็นด้วยกับพี่โคค่อน คือถ้าเราไม่สามารถให้ระยะของภาพได้จากน้ำหนักของการตัดเส้น เราน่าจะลองปาดเทาหรือติดสกรีนโทนไล่ระดับความใกล้ไกลของภาพดู

ในฐานะคนทำงานนอกคอมเหมือนกัน เราน่าจะลองฝึกการใช้น้ำหนักปากกาตัดเส้นดูนะ พี่ก็ไม่รู้ว่าเรามีปากกาตัดเส้นอยู่กี่ด้าม (ที่แน่ ๆ มีเมจิกตีกรอบละ1) การให้น้ำหนักกับการตัดเส้นจะให้ตัวละครดูมีมิติมากขึ้น จุดนี้ต้องใช้ความมานะในการฝึกฝน หรือไม่ก็ลองมองหาการ์ตูนที่เราชอบซักเรื่อง ดูว่าเค้าตัดเส้นยังไง จุดไหนที่ปล่อยให้มันบาง ตรงไหนที่เน้นน้ำหนักเส้น ตริงไหนตวัดเส้น ฯลฯ พี่ว่าน่าจะช่วยได้ เพราะตอนนี้งานเราเหมือน ลากเส้นแล้วหยุด หัวท้ายเส้นน้ำหนักเท่ากันหมดเลยงานเลยดูแข็งๆ






ปล. เม้นท์แค่นี้ แต่ก็ไม่ใช่ว่ามีแค่นี้หรอกนะครับ '3' เราเม้นท์สิ่งที่เราพอช่วยเด็ก ๆ พัฒนาได้น่อ
ปลล. ก็นะครับ คอมเม้นท์มันจะมีประโยชน์ต่อเมื่อคนได้รับคอมเม้นท์เอาไปใช้จริงไม่ใช่ฟังแล้วปล่อยผ่านไปเนาะ น้อง ๆ ยังเด็กยังพัฒนาได้อีกมาก สู้ ๆ จ้า