เห็นรู้สึกห้องดูเงียบเหงาเลยมาชวนคุยค่ะ
ก็รวม ๆ ทั้งแบบวาดรูปแล้วก็นิยายเลยเนอะคะ ^^
ของต่ายไม่ได้ลงวาดรูปเท่าไหร่เลยไม่มีอะไรจะแชร์ในส่วนนี้
ของนิยาย...ที่ประทับใจที่สุดคือตอนนักอ่านบอกอ่านเรื่องของเราแล้วร้องไห้ค่ะ 555+ (-> โรคจิต) กับเม้นต์ที่ระบายอารมณ์ถึงตัวละครสุดฤทธิ์
ส่วนแบบลบที่ชอบที่สุดคือที่เม้นต์ติแล้วบอกว่าน่าจะแก้ยังไงด้วย (เคยแต่งแฟนฟิคแล้วมีคนเม้นต์ว่าไม่สมจริง พอถามกลับว่าตรงไหนบ้างก็ไม่ยอมตอบ หายเงียบแต่ยังเห็นชื่อโผล่มาอ่าน รู้สึกแบบ...ไม่ใช่เจ้าของเรื่องนะเฟ้ยจะได้ซึมลึกถึงแก่นตัวละคร
)
ส่วนลบแง่แย่นี่เคยเจอที่คนเข้าอ่านเป็นหลักร้อยแต่มีเม้นต์ไม่ถึงสิบแล้วช่วงนั้นอารมณ์กำลังนอยได้ที่มากเลยเผลอตัวเขียนวีนท้ายบทใหม่ว่าช่วยแสดงตัวกันหน่อยไม่งั้นจะอัพอาทิตย์ละครั้ง มีคนนึงเม้นต์ประมาณว่า เค้าอ่านผ่าน ๆ ทุกตอนเลยไม่มีอะไรจะเม้นต์ แล้วบอกว่าถ้าคนแต่งอยากเขียนแล้วก็เขียนสนุก คนก็คงจะเม้นต์กันอย่างสนุกแน่นอน
กำลังสงสัยว่าตัวเองคิดแง่ร้ายไปรึเปล่าว่าเค้ากระทบเราว่าเขียนไม่สนุกพอ?
*ลงไปนั่งจิ้มๆพื้น*
ก็เป็นคำถามต่อไปว่า...อ่านผ่านๆ...ทุกตอน...ปกติถึงอ่านผ่านๆก็น่าจะทิ้งเม้นต์ไว้อยู่ดีไม่ใช่เหรอแถมก็ไม่เคยเห็นเธอจะเม้นต์ต่อเลยนี่ (โผล่มาแค่บทที่เผลอวีนแค่อันเดียวซึ่งอยู่บทที่สิบกว่าแล้ว) หรือเราเอาตัวเองเป็นมาตรฐานเกินไป...
แค่นี้ดีกว่า เดี๋ยวกลายเป็นทู้ระบายไป = ='